Bugün, 24 Kasým.
24 Kasým, ülkemizde 1981 yýlýndan bu tarafa Öðretmenler Günü olarak kutlanýyor. Ben de bir emekli öðretmenim. 1980/81 öðretim yýlýnda göreve baþladým ve þu ânda emekliyim.
Mesleðe baþladýðým yýldan itibaren kutlanmakta olan bu, öðretmenler için ihdas edilmiþ günde, herkes, birtakým þeyler söylüyor; vaatlerde bulunuluyor. Kimisi tutuluyor, kimisi tutulmuyor. Ben, bunlarý dinleye dinleye yýllarýmý geçirdim.
Bugün, kendimle bir muhasebeye girdim.
Neydim? Ne Yaptým? Mesleðimi nasýl geçirdim? Nelerden etkilendim? Acaba nasýl etkiledim?
Bunun sorgulamasýný yapmaya çalýþtým. Bir þiir kaleme aldým ve kendim seslendirmek istiyorum.
Ýlk iki beyitte öðrendiðimi, öðrenim kaynaðýmý, o masum, minicik yavrularý gözümün önüne alarak yazdým. Çünkü ben, mesleðimi onlardan öðrendim.
ÖÐRETTÝM MÝ ÇOCUK SANA?
“Öðretmenim” dedim, sana… Çocuk, beni anlasana!
Sadeliði, duruluðu; sen öðrettin þeksiz bana..
Üzüm üzüm kara gözler, bende umut, huzur gözler.
Benim ruhum aslý özler; verdin sen hep “yok”suz bana..
Evet.
Yok demeden, yok nedir bilmeden hep verdi bana minicik yavrularým.
Acaba ben, ne yaptým, ne verebildim?
Þimdi, onu sorgulamaya çalýþýyorum.
===================================
Dünya nedir, ahiret ne? Bilmez iken öz, fýtrat ne?
Uymasýný Hakk emrine… Öðrettim mi çocuk sana?
Kýyam nedir, kýraat ne; rükû, secde, tahiyyat ne?
Niçin yönel sen Rabbine; Öðrettim mi çocuk sana?
Kâinatta nedir düzen, gökyüzünde nedir gezen?
Geceden kim nuru süzen… Öðrettim mi çocuk sana?
Çiçek açar bin bir nebat; sayýsýný bilmez efrat..
Nelerdedir en leziz tat… Öðrettim mi çocuk sana?
Bilmez iken rakamlarý; alttan üste makamlarý..
Birer birer saymasýný… Öðrettim mi çocuk sana..
Tenden nefsi soymasýný; yerine Hakk koymasýný..
Ana - baba saymasýný… Öðrettim mi çocuk sana?
Hakk’a iman eylemeyi; meleklerle söylemeyi
Resûl’ü can peylemeyi…. Öðrettim mi çocuk sana?
Dört kitabý hak belletip; ahireti tek belletip,
Kýyameti pek belletip… Öðrettim mi çocuk sana?
Hayýr ve þer hepsi Hakk’tan; kader, kaza olmaz yoktan
Levh-i mahfuz yazar kökten... Öðrettim mi çocuk sana?
Hazan olur, düþer yaprak; dallar kurur, soður toprak.
Bahar ile canlanýr kak… Öðrettim mi çocuk sana?
Ölmek, Rabb’e tam visaldir; sonbahar, kýþ bir misaldir.
Kýyamete imtisaldir... Öðrettim mi çocuk sana?
Damarýnda dolaþýr kan; kuru dala can yürür can
Ahreti tam böyle san… Öðrettim mi çocuk sana?
Saygý, sevgi, hürmet kime; izzet-ikram, ülfet kime?
Zikirle var müstakîme… Öðrettim mi çocuk sana?
Her sözünde doðruyu de, ardýna at benliði de..
Doðruyu da, eðriyi de… Öðrettim mi çocuk sana?
Dedi-kodu, yalan, gýybet; riyâ, fitne en büyük dert .
Su-i zan ki; tam felâket… Öðrettim mi çocuk sana?
Düþmaný bil, dostu taný; incitme ha sen ataný!
Vatanýna can kataný… Öðrettim mi çocuk sana?
Senin halis bir ýrkýn var; hakir görme ýrkýn zinhar!
Tarih niye bu ýrka dar… Öðrettim mi çocuk sana?
Kâinatý yarattý Rab; Âdem’e harç oldu turab.
Tufan geldi, kýldý harab… Öðrettim mi çocuk sana?
Nuh Nebî’nin soyu Yâfes; Türk, Yâfes’ten buldu mâkes.
Bunun için olmaz bî-kes… Öðrettim mi çocuk sana?
Aslýný bil, sakýn þaþma! Hesaplý ol, haddi aþma!
Tefrikaya asla düþme!.. Öðrettim mi çocuk sana?
Altaylardan çýktý Soy’un; yirmi dörde vardý Boy’un.
Bozkurtsun sen, deðil koyun… Öðrettim mi çocuk sana?
Bilge Kaðan, Tonyukuk’u; kamu denen zor hukuku,
Helâl azla haram çoku… Öðrettim mi çocuk sana?
Sürülmüþ bir oktun yaya; bazen atlý bazen yaya..
Nasýl vardýn Viyana’ya… Öðrettim mi çocuk sana?
Erenlerin, evliyan var; bir duasý bin dert savar..
Pîr Yesevî, can ihtiyar… Öðrettim mi çocuk sana?
Alparslan’ý anlattým mý; Malazgirt’i inlettim mi?
Tarihini dinlettim mi… Öðrettim mi çocuk sana?
Dedem Korkut kim olurdu; beni bende kim bulurdu?
Hayrým için kim solurdu… Öðrettim mi çocuk sana?
Hacý Bektaþ, Yunus Emre; davet eder bir tek emre
Yön verirler koca ömre… Öðrettim mi çocuk sana?
Aþiretten devlet oldu; altý yüz yýl kudret buldu
“Kara Osman” neydi, n’oldu… Öðrettim mi çocuk sana?
Fethederken Ýstanbul’u; Fatihine çizdi yolu.
Akþemseddin denen kulu… Öðrettim mi çocuk sana?
Akdeniz’i bir göl etti; deryalarý düz yol etti.
Barbaros’um kimdi, n’etti… Öðrettim mi çocuk sana?
Kalem kalem minareler; çevresinde gül hâreler.
Sinan ile bin pâreler… Öðrettim mi çocuk sana?
Kalem elde kelâm dilde; semâ semâ açan gülde..
Mevlâna’yla gülen belde… Öðrettim mi çocuk sana?
Konya merkez uydu Tebriz; mesnevîyle oldu lebrîz
Mevlânâ’dan mühürlü iz… Öðrettim mi çocuk sana?
Pardon deðil, affet deyi; Türk diliyle çek hey heyi!
Karamanlý Mehmet Bey’i… Öðrettim mi çocuk sana?
Pir Sultan’ým, Dadaloðlum; tezenede coþar gönlüm..
Koç Köroðlum, Özay Gönlüm… Öðrettim mi çocuk sana?
Hacý Ârif Bey’den beste; Hafýz Burhan zirve seste..
Kurralarý deste deste… Öðrettim mi çocuk sana?
Anadolu denen hana; bin el uzar tek sahana…
Kucak açar, mazlum cana… Öðrettim mi çocuk sana?
Ýyi niyet bedel ister; sebat ister, cedel ister..
Donu kanlý koç del’ister… Öðrettim mi çocuk sana?
Üç kýtaya hükmederken; dilde Kur’an zikrederken
Ýhaneti gördük erken… Öðrettim mi çocuk sana?
Bir boðazda yedi düvel; dostum vurdu elden evvel..
Ýhanetle büküldü bel… Öðrettim mi çocuk sana?
Karþý koydum canla-baþla; topa karþý sopa, taþla..
Vatan sathý toptan kýþla… Öðrettim mi çocuk sana?
Hainlerden olmaz korkum; söylenecek her ân türküm..
Hem Müslüman, hem de Türk’üm… Öðrettim mi çocuk sana?
Savaþmaktan olmaz ürküm; kaným sade, saf kan Türk’üm..
Zerre zerre Atatürk’üm… Öðrettim mi çocuk sana?
Þayet yanlýþ yaptýmsa ben; dilim dilim dil istersen!
Ben maziyim, gelecek sen… Öðrettim mi çocuk sana?
muhacir bozkurt
Mustafa KÜTÜKCÜ
24.KASIM.2013/Pazar – DENÝZLÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.