Marmara’dan boðaz’a bakan
öteki yakadan
hep beklenen ama
ummadýk bir zamanda gelen
canýmla baþlayan bir ses
oldu bedenime nefes
Mahmut Hüdai Hz.lerinden esen
Kýzkulesi’nden Kadýköy’den yansýyan
sadece kendimin bildiði
yüreðimde sakladýðým sýrrýmsýn
yüzünü görmediðim
hayallerimde yaþattýðým
biricik ceydam dediðim
tek gerçeðimsin
alýþmýþken gözlerim karanlýða
seninle kavuþtum aydýnlýða
günüme þükür yarýnýma duamsýn
her ne yaþamýþsan yaþa
açýktýr gönül kapým sana
sendedir anahtarý olmasýn tereddütün
bir hayale deðil
gerçeðin ta kendisine aþýðým
bilirsin ki
ben seni çok sevdim
tüm hücrelerimle
saðlýðýmda ve hastalýðýmda
hep kal yanýmda canýmda
unut seni bende kal yüreðimde
anlýyorsun deðil mi ceyda
kimbilir belki de bu son konuþmamýz
gücüm yetmez dönemezsem sana
bakýver bahçeye göreceksin gül/ler þen
anlatacaktýr beni sana
aðlama sus artýk yüreðim
geçecek bu günler
dinecek sancýlarýn
bulutlarda ki evimizden bakacaðýz yer yüzüne
yaðmur olup düþeceðiz derin mavilere
ve utanmayacak deniz öpüþmelerimizden...
Aydýn
Istanbul
13 KASIM 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.