TOPRAKLA EKMEÐÝN HÝKÂYESÝ
.
Bir gün toprak ekmeðe kýzarak sitem etmiþ:
“Neden kabarýyorsun? aslýn da hu neslin de!
Benden oldun..” Diyerek, ekmeði raftan itmiþ.
“Bilmez misin aslýný? Aslýn da hu, neslin de!”
“Dur hele toprak ana, neden söz vuruyorsun?.
Bilmezmiþ gibi bir de, yoluma duruyorsun.
Ne çilelerden geçtim, bilip de soruyorsun…
Bilmez miyim aslýmý? Aslým da sen, neslim de!.
Tabi ki senden oldum; kaderi ben mi seçtim?
Çamurlara gömüldüm; kar sularýný içtim.
Tane idim, sap oldum; halden hallere geçtim.
Bilmez miyim aslýmý? Aslým da sen, neslim de!.
Baþak oldum, biçtiler; bir yanýma devrildim.
Düvenlerle ezildim; rüzgârlara savruldum.
Deðirmende öðündüm; un haline çevrildim.
Bilmez miyim aslýmý? Aslým da sen, neslim de!.
Sanki çilem az gelmiþ; teknelerde ovuldum.
Hamur haline geldim; dayak yedim, dövüldüm.
Þekillere bölündüm; piþince de sevildim ..
Bilmez miyim aslýmý? Aslým da sen, neslim de!.
Çilem az gelmiþ gibi fýrýnlara sürüldüm.
Uzunca yoldan geldim; çilelerden yoruldum.
Hamdým, piþtim, aþ oldum; çýkýp rafa kuruldum.
Bilmez miyim aslýmý? Aslým da sen, neslim de!.
Sizce hak etmedim mi; rafa çýkýp durmayý?
Piþkin piþkin gülerek kurulmayý, kurmayý.
Kimin haddine kalmýþ; bunca çile görmeyi..
Bilmez miyim aslýmý? Aslým da sen, neslim de!.
Sofralar beni bekler; çilem henüz bitmedi..
Dilimlere bölündüm; bunca kahýr yetmedi.
Aðýzlara tat verdim; çiðnemeden yutmadý.
Bilmez miyim aslýmý? Aslým da sen, neslim de!.
Bunca çileden sonra; “kýymetli” bilinmedim.
Sokaklara atýldým; baþ tacý kýlýnmadým..
Çamurlara bulandým; yerlerden alýnmadým..
Bilmez miyim aslýmý? Aslým da sen, neslim de!.
Kaderime yazýlmýþ sofralarda baþ olmak.
Zengin - fakir demeden; midelere aþ olmak.
Ýnsanlara güç verip mutluluða eþ olmak..
Bilmez miyim aslýmý? Aslým da sen, neslim de!”
Kim kabarsýn yerime cevap ver toprak ana?
Kim dayanýr çileye sorarým söyle bana?
.
Hülvani BAÞTUÐ (yorgun þair)
22/11/2013
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.