Bu gün kendime sordum! Ne ister de bulamaz bu gönül? Issýz yerlerde mi kalmýþ mutluluklar? Yoksa susuz çöllere düþüp kavrulmuþ mu yürekler? Terk edilmeye mahkum býrakýldýðýnda cümleler... Susar, konuþmaz insan. Kaç gemiye el salladým bu zamana kadar, Kaç mendil ýslattým göz yaþý kokan. Çekip gidiyor iþte caný sýkýlan... Yine cümleler dolusu aðlýyorum, beraber söylediðimiz türkülere, Ellerin mi üþüdü? Koy avucumun içine.
m.kilincdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.kilincdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.