Keþke hep ayný yerde kalsaydý umutlarýmýz, Ayný çerçeveye koyabilseydik resmimizi, En önemlisi güvenebilseydin bana, Nasýlsa geri döner deyip salmasaydýn sokaða....
Ne oldu ki þimdi bize? Sen baþka yerdesin, ben baþka yerde... Gözlerimi mi emanet etseydim baktýðýn yerlere... Sen bana inanmamayý tercih etsen de, Gönül denen o illet hep peþinde...
Garip deðil mi ? Kovulduðun þehre geri dönmek... Belki bir mesaj belki de bir telefon beklemek, Biliyorum yine yabana attýn beni... Sessiz kaldý soluklarým, sorduklarým.
m.kilincdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.kilincdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.