Gittiðim yol kadar tozlu yüreðim, Çetin bir kýþ geçirircesine soðuktur ellerim. Hani bazen yaz akþamý serinliðinde Kavuþur ya gözlerin gözlerime, biterim.
Ne kavurucu sýcak alýr serinliðimi, Ne de kaybederim sen yokken benliðimi. Bir meþe gölgesinde dinlenir belki yüreðim, Sessiz,ýssýz çoban ýslýklarý duyulur sadece.
Çocuklarýn çýðlýklarýna saklarým sevinçlerimi, Serçelerin kanadýna sarýlýp uçarým belkide, Uzaklara daha uzaklara... Sensizliðe dair ne varsa atarým yabana.
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.kilincdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.