gý! bu gelin gelince file bi gatmer edivimemin bi gaþþýk gavýný, topalak-mopalak, dýðan çöreði, get ordan gökgörmedik, hasis-gýsmýklar sizi evel-evelden avcýnýzý sýkar dýþýný yalarsýnýz zati”
“-ederiz etmemiyiz hiþ gonþu emme hinci Allahlarý var, iþde yüzü yanýnda deyviren de gýybet olmasýn
iþdee yüzü.. “gakývýralým, edivirelim biþirip-daþýrýp yeyelim yaykayalým-yüyelim gezelim e(ð)lenelim iki gonu-gonþuya gedelim” demezler.. diþinin yaný gever dururlar gocasý da o(ð)lu da öyle valla oturduklarý yerden gakmazlar lök gibi oturudurullar
gocasý da ö(y)le kendi de biþiy etceð ossunnar, iki sahat düþünürler alsam mý almasam mý, etsem mi etmesem mi barnaklarýnýn ucuynan yeriz deye ödleri gopuyo valla yesek mi yemesek mi mýymýylar anam, ben neyden?
hurdan iki sunum biþi yeseler.. o da yalvara-yakara “ay teþekkür ederim”, “yiyemicem artýk” ýhý yüzü, yalan desin, yalanýsa kendisi de öyle, gocasý da çoluk-çocuðu da yeme-iþme maraklarý yok hiþ valla bi ekmek alýlarýmýþ, iki ðün gederimiþ biz burada her öyün yerine göre giþi baþýna dört ekmek yeriz.” … “-ötekinneri ki olsa, gýzýkýnnar ya elinde biþi vardýr dýkýnýr ya ortalýkda görünmez “ayak yolu”ndadýr görsen bi, daþý kemiri gýtlýkdan çýkmýþ gibi, zufraya sýðýrcýk gibi üþüþür siler süpürür ne veri(r)sen öðüdür Allah bir hakký uçun “tokun” “doydum”, “ý-ýh yemecen” dedikleri vaki deði(l) .. höyle geliler deee gederken bile baksan ne bulu(r)larsa dolduru(r)lar eþgisini, turþusunu, peynirini, dolazýný börülcesini, haþgaþýný eciðini, cücüðünü “sana galdý mý” “gaþ senin de varmýydý” deye sormað aklýna bile gelmez inan ossun! bunnara ýçcýk biþi(y) guyvusam davþýyamayýz, aðýr olur, yimeyiz zebil olu(r) içime ilitmez, boðazýna durudu(r) yemez, iþmez deynek gibi goduðun yerde sorudur durur”
“-aþk olsun anne, .. yemez olur muyum ayy istemem yeter abla!.. biz de her þeyi yiyoruz ama tertemiz, mevsiminde vaktinde!... hatda vaktinden evvel kýþýn bile”
“-hemi de….. yeyonuz-içiyonuz-geziyonuz da illem ahlak-asalet, sonura ne bilen mini felen keyyollar neneyen, Allah m(uh)afaza, hep soracaðmýþ onarý Allah Taala! Musa Hoca annadývýsýn da dinlen bii!, geeet Allah mafaza..” … “-açýk yerlerinden yakacaðmýþ Allah” “-aþk olsun ben çýplakmýyým” .. “-o içinde varýsa”
“-valla onu-bunu bilmen de Canab-ý Allah gadýn gýsmýnýn saçýnýn teli deði(l) de var ya elinden maada bi yeri ðözükse “Yövmül Gýyamet”de gadak cayýr cayýr yakacan” demiþ Musa Emmi deyviriyo daaa Alla(hý)m günah yazma Allahýýým Mü’(k)min gullarýný azametinden sakla Ya Rebbimm!! ..” “-hemi de eyi dedin, hoþ dedin bek gözel söyledin hepiciðini aldým gabil etdim de ………. ay Güssün hinci ben bite(k)cik gýzýmý göz göre-ðöre nasý vere(yi)n þe(h)er yerine” “-gý Kevser senin gýzýn deði mi” “-amaaan onun gününü mü gördüm ay bacým o çocuk ben çocuðudum ne bana sordular ne ona “yerler yeyesice gayýnnam “hý” dedi verividik getdi bide çoluk-çocuða garýþýncaklayýn el oldu ðetdi valla evi ayrý, yolu ayrý hiþ bizden gibi ðelmez zati..
bayramdan bayrama deðilise gelmez evi ayrýý, yolu ayrý, gapýsý pacasý ayrý her daðýn kendi dumaný para isdeyceklerinde sorarlar hatýrýmýzý hiþ senin de derdin mi var demezler eh ha neneyen dirlikleri eyi ossun da”
“-peki! Safiyeyi köye verisin de .. þehire göçerlerse” “-ee o baþga, o nasip meselemesi, anasý gýzýnýn tahdýný yapar, bahtýný deði(l) ne demiþler “nasibise geli(r) Çinden-Yemen’den, nasip deðilise demiþ, ne gelir elden” “-evet illa nasip Ahmet de hep söyler bu atasözünü” “-ýramatlýk bobaca(ðý)zým da”
“-iki ðün sonura ilenmeye gakarlar “ana beni neye verdin yabana köy içinde vereyidin çobana” deye türkü yakarlar …………. “-hemi de daa güçcük halasý” “-on altý yaþýndayýn” “-onbeþ sayýlý(r) ta(h)a yeni basdýn! .!
gak gý! hurdan eþþe(ði)n eþþek sýpasý” “-ýramatlýk bobam da analýðýmý ……….” “-hemi gýz gýsmý öyle her ilafýn içine ðirmez anandan evel ahýra ðirme bakayýn”
“-yalan mý söyleyoru caným” “-mekdapdan çýkalý beþ sene oldu” “-dört!” “-hemi de güçcük mü caným gýzýn yaþý sorulmaz esgere mi ðetçek Alla(hý)sen bizim zamanýmýz da……… onaltýsý’nda ana bile olunuyodu .. valla”
“-zaman deðiþti artýk Ahmet’in dediði gibi zaman sana uymayacak sen zamana uyacaksýn” “-doðru demiþ valla”
“-Ahmet erken evlenmeye de karþýdýr” “-ýramatlýk bobam beni niþanladýðýnda ombeþimde yoðudum daha” “-Ahmet köy adetlerinden nefret eder aklýna geldikçe kýz kardeþleri iþtahý kaçar, kahreder, küfre girer” “-boþ verin hinci geþmiþi” “-ýramatlýk bobam da gepeðenç gelin olmamý isdemediydi benim uçu da “daa çocuðudun” deye yanardý içi
emme analýðým, gudurasýca usdurasý içindeydi “senden güçcük ellerin gýzlarý çoluk-çocuða garýþdý” deye zokurdanýr duru(r)du ettiðime duttuðuma kýrk mahana bulu(r)du üzmez-kesmez ha bire söyleni(r)di oyusa da(h)a bobama sarýlalak yatardým da(h)a aklým ileri-ðeri ermezdi böbekler kendi doðuyo sanýrdým” “-le havle vela.. töbeler töbössun” .. “-hetda varyana gelin alýmý ðün beklerkene uyuya galmýþýþýyýn da! bobam ýramatlýðýn o bakýþý dert oldu içime gözümün öðünden getmez hâlâa” yüzü-ðözü bomboz dondu da, boðazýna düðümlendi gözlerinden siðim siðim endi “isdemeyosan vermeyen yavrým” dedi ben ne bilirin isdemeyi isdememeyi, düðün olmuþ, bitmiþ adamlar o gakak borca girmiþ “nasip” dedim, “bobam nere keserse ganým ora akar” ne demeðise, çocuðun taha yahu, huncucuk çocuk ne anlar eletdiler bi at arabasýyýnan, godu-ðetdi vardýlar hoca güyeyi içeri ðodu ya ben uyuklamýþýyýn
bakdý gördü herif, olmadý, neyeyse adam dýþarý çýkýp gayýnnam gile “bana çocuk mu alývýdýnýz yahuu avýtcan mý bunu” deye” söylendiydi “-töbe töbee saklýsý gizlisi eþkere” “hankýmýzýn düðünü düðün oldu kiy ne”
“-Ahmet de; kardeþleri aklýna geldikçe sinirlenir kayýnbabam nasýl olsa “hayýr” der diye Ahmet’e danýþmadan bile veri-verivermiþler iþte ama þimdi çocuklarý mý okuyacak, “dayýlarý ilgilensin”, kýzlarý gelin mi olacak, “dayýlarý bilsin” iþ iþten geçtikten sonra akýllarýna geldi Ahmet Ahmet de þaþtý ne yapacaðýný her sene düðüne geliyoruz her geliþde altýn bozuyoruz tatil bile yapamadýk yýllar yýlý gelin oluyorlar da sýkýntýlarý bitiyor mu” …
“-olmadan gedesice Gundallý adeti anam olmadan gedesiceler o(ð)lan-gýz beþdeyken niþanlanýrýmýþ þadetnemesini alaný gelin ederlerimiþ onbeþi bulan gýza -evde galdý- dellerimiþ gün alsa on altýdan eyi bellemezlerimiþ adetiniz batsýn” “ýramatlýk babam da sevmezdi onarýn adetlerini”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.