diyorum ki olur da seni özlersem yine seni düþleyerek kandýrýrým kendimi hani yüzün gözün zeytin bahçesi ya ve sesin yapraðý okþayan rüzgar olduðun yer gözlerimin hedefinde þaþmaz on ikisi ya bir mucizedir bu ya da bir ilizyon dünyanýn öbür ucunu görüyorum sanki..
kim çizdi gökyüzünü kim yýrttý maviyi en koyusundan eskinin çapkýn rüzgârý kara kaþlarýmýn üstünde uyuyor þimdi bir civan karamsar duruyor uçurum kenarýnda gün geçip akþamdan topluyor kendini caným geri dönüþü yok hiç bir þeyin topraða akýyor kaným
çark dönüyor nasýlsa acele etmez zaman hep ayný hýzýnda, gidenler gelenlerin karekökü hepsinin rengi boðulur saçýmýn beyazýnda
sýrf bu yüzden iþte gözlerim çirkindir benim sen bakma öyle güzel baktýðýma akseden güzelliðine sýðýndým yine bu gece toz pembe bir hayalsin karþýmda...
hüzün yüzümde demlenen durgun bir denizdir benim, her sýðla aðacýnda çaput durur resmim yalnýzlýðým ölüm yeminleriyle büyür her yerimde kaybolur ismim cismim kendimde bu yüzden mi gözlerin takýlmaz gözlerime hiç bu yüzden mi bu saçma sapan hikaye...
özgürlük hürriyet devrim ve sen bir de ekmek kavgam, aykýrý bir yaþama mý asýldým ben yüreðinden, hep su testisi su yolunda derler benimki yüze vuran üvey yaþam manzumesi mi yoksa vay benim baþýma gelenler...
sýr tutmaz oldu ay deðiþmez emir kiplerinde tek yol ’ölüm’ beyansýz sorgusuz sualsizim yüreðim avuçlarýmda gidiyorum kefenim çift kat olsun anne kýþ’a düþtü ecelim donuyorum...
Faruk CÝVELEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızıl Gazel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.