kıymetsiz

Hep kazanmaktý
En büyük
Rüyasý…

Zekâsý
Aklý
Halinceydi…
Memur
Emeklisi basasý
Temizliði de giden
Ev hanýmýydý anasý…

Köyün
Issýz sokaklarýnda oyun
Zamanýnda,
Mahallede
Arkadaþlarýyla oynamaktan
Daha önemliydi, okuyup
Adam olmasý…

Öðrenciyken
Fakültede yoksulluktan
Kayboldu
Emelleri…
Lakin
Eskiden
Ne çok
Mutluydu,
Eziklik hissetmesine sebep
Düþüncesinin
Eðreti olmasý…

Her baþýna geleni
Evvelce
Rabbinden bilmedi de

Tanrý
Eðer
Rýzamla,
Beni benim
Ýstediðim gibi
Yaratsaydý
El açmak zorunda kalmazdým dedi
Soysuza…
Ýþte asýl bu
Zan ile oldu
Esaret kafesine konmasý…


Kahýr
Ýçinde
Nasýrlaþmasý ise

Gönlünün;
Ümit kanadýnýn olmamasý…
Tenekeden
Muallim oldu
En
Deðerlisiyken mesleði,
Endiþeler
Sarmýþdý
Ýçini, dýþýný, sebebiyse
Nafaka içindi çalýþmasý…

Piþmanlýklarla,
Evveline
Keþkelerle
Ýnleyerek

Aðlamasý,
Mutluluðunun
Aslýný zýddýnda aramamasý…
..

Cini var
Ýblisi var, herkesin
Lafýna
Aldýrýþ etme, gitse de hoþa,
Lakin
Aklýna sor, kendinde ara
Neden, niçini,
Mevla’ya
Açtýðýn gönlünce
Dile de dileyeceðini
Akýp giden ömrü de
Nafile edip harcama boþa…

Nasýl ki
Amâ için
Sönen
Iþýk
Lüzumsuz


Anla ki ateþ
Yakmasýn diye de odun korkar,
Ne yapsýn
Alevler zaten kül olmuþa,

Olanlarý canandan
Lütuf bilenin
Acýr mý
Caný…
Aramaya
Koyul, o
Saadet
Iþýðýný…
Ne mutlu o yola baþ koymuþa…







.
Sosyal Medyada Paylaşın: