Aðýtlarla Yolcu etti sonsuzluða, Nede çok sevdiði kardeþini. Aylar geçti aradan Deva ise yine Allah’tan.
Bir gün yine Ýþ güç bitip eve dönerken Rast geldi yerde kýrýk bir aynaya.
Þöyle bir baktý Eðilip aldýðý aynaya, Kardeþime de ne çok benziyor dedi.. Ýliþtiriverdi hemen koynuna.. Lakin
Gerçekte kendiydi Öpüp durduðu görüntü… Rahat döþeðinin Üstünde uyurken, Rahatsýzdý karýsý bu durumundan Sessizce yaklaþýp aldý aynayý. Üzüntüsünden Ne yapacaðýný þaþýrdý, aðladý.
Hain dedi, kocasýna Aldatýyormuþ beni, hem de Neye benzediði belli olmayan Ýðrenç þu suratsýz kadýnla…
Sabah Erkenden kadýya gitti Ne olup bittiyse anlatý.. Ýstedi kadý aynayý kadýndan Nasýl olur dedi,
Þerefsizlik Eden o, Kocan olacak Lanetin Ýliþkisi mi var bu kavatla... Noktalarken hikayeyi Diyeceðimiz o ki Ýsteyen istediðini görür Rabbin aynasýnda…
O
Ayna ki Yüreðin aynasýdýr. Nafile yaþamýn Ahmakça Naçizliðinde Iþýksýz yerde gördüðüne Ne aðla ne de çal çal oyna...
Delinin olduðu Eve Gidene de Ýllaki Lazým gelen bir ayna…
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alsancak Kenan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.