YARA

Mekaný
Anlatmanýn
Lüzumu yok, zamansa

Meçhul bir zaman
Üst baþ çýplak biri,
Lafla
Karýn doyuramayan..

Bakýnca
Etrafýndaki
Zenginliklere aðzý sulanan…

Garip
Ýnsanýn
Birdir
Ýçi de
Dýþý gibi çýplak derdi ama
Ýsyankar oldu boþ
Rüyalara dalan…

Hýrsýzlýk edip
Isýrýk kopardýkça
Rüyasýndan
Sanki tüm
Dünyaydý
Ayaklarýnýn altýnda kalan…

Yoksulluktan
Aðlamýyordu
Rahattý
Artýk o, mezar soyan…

Kan
Ýçmeye
Müptela oldu
Ýsimsiz garibanýn da
Nafakasýna göz koyan…

Hanýný
Issýza kurdu
Rant için
Savaþan
Irgat,

Feleðin
Avcýsý
Zannetti kendini
Lakin kendisiydi
Av olan

Ýstiflediði
Servetin tuzaðýna
Eli, kolu baðlý yakalanan…

O
Nihayeti
Unuttu
Nafile yere oyalanan…

Yazýlaný bozdum bildi
Ahmak,
Rahmetin
Altýnla, zümrütle
Sonsuz
Iþýðýný kapatan…

Çocuðu
Oyuncakla
Kandýrýrlar,

O ki zavallýydý , kandýrýlan..
Laf
Uzun, kýsasý; asýl zengindi
Rabbine her daim el açan...





.
Sosyal Medyada Paylaşın: