Ey hazan gülüþlerine sýðýndýðým yar
Yorgunluðum kocaman bir dað
Kurudu ruh coðrafyamda nehirler
Gönül avlum harabe
Kurumuþ düþlerle dolu
Her yürek sancýsýnda savrulan
Bir ben kalýrým bende
Çocukluðumun ellerinden tutup
Sýðýnacak yer ararken
Gözlerinden köprüler kurulur önüme
Ýþte o an takýlýp kalýrým kendimde
Geçecek gücüm olmaz
Artýk secdeye duracaðým tanrým yok
Bu kadar acýyý bana reva görmüþken
Hiç acýmamýþ
Reva mýydý düþlerimi ateþe verip
Küllerinde yakmak
Küllerime gömülecek kadar ufaldým
Ve gecenin kollarýnda ayaza savruluyorum
Gücün yeterse toplayýp
Yüreðinin memleketinde büyüt
Avut gülüþlerinde
Gamzelerim ateþ kokuyor
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.