Sancýsýndan henüz sýyrýlmýþ sanýrdýnýz seheri Geceden çalýntýydý oysa gözleri Yakýþmamýþtý hiçbir bakýþa Dün aðlamak Bitenden dikilirdi ölümün kefeni
Boþ ,hükmünü tüketmiþ sözdeki evveldi Yaþamýn sevinci Çocuktu hepsi bir zaman Umuttu bir zaman yerin yüzü
Ýnkarcý o tümseðin hemen dibinde uzanýyordu Hiçliði avuçlayan boþluk Dokunamadýðýnaydý Bütün ellerin bitimi
Unutmuþtu rüzgarý mevsime söz verenler Ve yaðmur lanetlenmþti ya Renkler de düþ yitimiydi
Kimdi bu alemin sahibi Neden aðlardý ki Güneþi yapraðýn yeþiline gömen o turnanýn yüreði Ve neden gurbete yüz sürenler Ýnadýna unuturdu Sýlanýn çaðýran türküsünü