Bileklikler
I. Çünkü kimse bilmiyor
Senin iyiliðinle benim mutluluðumun doðru orantýlý olduðunu
Ýskele bölünüyor bir Venüs misali bir zaman anýnda
Zaman: ikindi
Kayýklarýn bana verdiði yetkiye dayanarak kendimi
Bir iskeleye baðlýyorum
Ýskeleler aðlamaklý.
Ýnsanlar bir ruh mumu kadar sönük bir þekilde yürümeye devam ediyorlar
Bana kalýrsa
Bu iþin en çýkarcýlarý: martýlar
Onlar bazen bir hüzünden besleniyor elleri lezzet simidi bir hüzünden
Her zaman olduðu gibi,
Sigaram ve rüzgar bir savaþ halinde
Ve kýrýk iskeleden bir vapur daha kalkýyor.
II. Bir gün ben de soyunacaðým Galata Köprüsü’nde
Ortalýk kar-kýþ
Beni vuracaklar köprüde
Ve tarih: bindokuzyüzbilmemkaç
Hay hay! vursunlar
Bu en kötüsü deðil çünkü,
Ellerinin ve gözlerinin bir kan kasesi olmasýndan daha kötüsü
Bir vapurun ardýndan hiç mutluluk ekememiþ bir martýdýr
Benim haysiyetten yakýnan tanýdýðým bir esnaf gibi þimdi yollar,
Bilmiyorlar Tanrým, bilmiyorlar ne mutluluklar ezildi bu yolda
Ve kýrýk iskeleden bir vapur daha kalkýyor.
III. Cenaze marþým gece beþten sonra okunuyor her gün
Sana sayýkladýðým yýðýnla sevdam var benim
Soðuk hep arkamdan vuruyor
Hastalýksa büyük meziyet
Ben son duraðý bilinmeyen bir otobüs misali
Bir cami minaresinden aþaðý sarkýtýyorum kendimi
Diyorum ben kimim ve
Neredeyim?
Sevgili Tanrým Avcýlar-Eminönü hattý var mýdýr bu durakta?
Sen üzülürsün ama ben bir kuþ olup kanatlanacaðým biraz sonra
Ellerimi deðdiremezsem ellerine
Bir kar tanesi gibi savrulacaðým saða sola
Bileklikler diziyorum ellerine kimi siyah kimi kýrmýzý
Soðuktur sen al montumu en iyisi
Çünkü kimse bilmiyor
Senin iyiliðinle benim mutluluðumun doðru orantýlý olduðunu
Ve kýrýk iskeleden bir vapur daha kalkýyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.