ÖLÜM GELMİŞSE

Bir gün gitmek var bu dünyadan,
Ölüm var ayrýlýk var.
Sevdiklerini,hayellerini,yaþanmamýþlýklarý býrakmak var.
Geride býraktýklarýnýn gözyaþlarý var.
Ne acý deðil mi ; Bir gün diye beklemek !
Bir sonun olacaðýný bile bile hayata gülümsemek,
Her gün canýn biraz daha acýyorken,
Her gün bir sonraki günün hayelini kuruyorken,
Bir gün gözlerini sonsuzluða kapatmak.
Açmamak üzere...
Bedenin soður farketmezsin,
Sen diye bir þey kalmaz göçersin,
Gözlerin kapanmýþsa birkere,
Kefen giyilmiþse o soðuk bedenine,
Toprak iþlemiþse vücuduna,
Ayrý düþmüþsen sevdiklerinden,
Ve gitmiþsen sonsuzluða,
Dönüþü yoktur bu dünyaya.
Akan gözyaþlarý ýslatýr belki topraðýmý,
Her kýþ beyaz örtüsüyle örter topraðýmý,
Üþür belki bedenim,
Korkar belki ürkek bedenim,
Bir sýcaklýk arar mý dersin ?
Ya da yok olur gidersin.
Beklemekle sýnýrlýsýn ömrüm,
Belki bugun belki yarýn belki þuan,
Ölüm gelmiþse eðer ;
Beklemez inan , dinlemez laf,söz,ferman.
Ölüm gelmiþse eðer ;
Bir anda alýp götürür seni uzaklara,
Bedenini býrakýr o soðuk topraklara...
Sosyal Medyada Paylaşın: