Bir Kış Düşüncesi

Yalnýzlýk dýþardan anlaþýlan birþey deðildir...

üzülmenin sonu yoktur ne tuhaftýr saklýlýk
bir kabuðun içinde sisli düþüncende ne zordur karar vermek
anlatamamaktýr tohumu söndüren ne gariptir benlik...

ellerimdeki çizgiler,ne teselli olmak var,ne avunmak
yýlmak ne gariptir
yok olmak baðrýndan emniyetin

kalbin durgunluðundanmýdýr günyüzünün hüznü...
aciz olurdum savunamazdý çizgiler
susmaktýk biz ve aþikardý dargýnlýðýmýz halimize

gök tozludur verem bulaþýr sessizliðe
aþkým bir çocuðun saf beklentilerine indirilen darbe
bu akþam ne huzur ne mutluluk kuru bir öfkeyle sensizim
ve kuþlar yok gökyüzünde ...

içimdeki yaralarla konuþtum tuz bastým acýyla dost oldum
kucakladýnmý yalnýzlýðý benim kollarýmla
þimdi kollarýmda eskitemediðim yalnýzlýk
zamanýn sýkan kollarý arasýnda...

kalbimin zaferi yok kayýplarý var
geleceðin ýpýslak titrekliðiyle elimize alýp baktýðýmýz
ve korktuðumuz defalarca ikimizi ayný hissettiren o kaygý
gece birebir yalnýz ýþýklar söndürülmüþ alaycý...

hazýrlýksýz yakalanýlmýþ bir kýþ gibi apansýz karþýlaþýyor yüreðim
senin yokluðunu romanlarýn küflenmiþ hissiyle gözlerinden içiyorum geceyi
ve susuyor gece sensizlikle cezalý hayat
mevcudiyetin baþarýsýzlýðý bir varoluþ harebesi...

Hayat utanýr yüzü kendinden geçmiþ beyhudenin
hatýralarýn hatýrlattýklarý...sayýlar içindeyim kaç yaþýndayým
yada kaç yýl anladým yaþamaktan

kýrmýzý yayýlýr
beyaz kaybolur ...

kýrmýzý gök þimdi öfkenden aðlayabilirsin ...











Sosyal Medyada Paylaşın: