Sen aðladýðýmda baþýmý yasladýðým, Ellerine dokunduðumda huzur bulduðum. Ne dünüm ne yarýným, Ýlkleri yaþadýðýmsýn...
Sevemez kimse seni benim sevdiðim gibi, Eðer seviyorsan sende benim gibi. Vazgeçme biran olsun sevmekten beni, Ýlk günümüz olsun her geçen gün, Yaþanmamýþ sayalým dünlerimizi...
Olur da biterse bana olan sevgin bir gün, Razýyým doðmasýn benim için bir daha gün. Uðruna ölürüm derdim ya hep, Maden yoksun gelsin ölümüm...
Gözlerime baktýðýnda, Yüreðimin derinliklerinde seni andým. Mektubumu yýrtýp attýðýnda, Artýk tamamen bittiðini anladým, Ama seni ne kadar sevdiðimi hala anlayamadýn...
Adem Pehlivan 26.12.2012 By7
Sosyal Medyada Paylaşın:
Adem Pehlivan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.