Sensizlik zamanları-3
Yine aðaçlarýn soyunma zamaný. Göçmen kuþlarýn vedasýnda mevsim. Sarýdan turuncuya renk cümbüþü umutlar. Aþk, içimde yakut rengi bir alev. Ve amansýz özlemiyle gözlerin. Balým diyen sesinin, uzandýkça yiten ellerinin uzaðýna düþtüm yine.
Bilirsin, bilirsin her sonbahar ayrýlýk vakti. Gecenin sessizliði melodisiyle inletirken hatýralarý, seni hangi mevsimden çalýp da sarsam yüreðime? Mavi bir düþ gibi gülüþünle gelirsin, bahardan. Bütün mevsimler bahar kesilir, sen gülünce. Bütün aðaçlar sen olur ansýzýn. Bütün bahar sen kokar baþtanbaþa.
Sesinle baþlar aþkýn dansý. Kulaklarýmda yalnýz bir ses, tek bir sözcük vardýr, bilirsin. Ellerim bir tek senin ellerini tanýr. Bir de kitaplarý ve kurþun kalemleri. Gözlerim bir tek seni bilir, bir de içime sakladýðým yaðmur bulutlarýný…
Ah! Uzaklarýn, ayrýlýklarýn öyküsü. Ah! Kerem’in yandýðý Aslý, Tahir’in sevdiði Zühre, ben bir Mecnun’un Leyla’sý olmaya and içtim. Aþk þarabýný yudumlarken yavaþça, sevdiðimin elini yüreðimin üstüne tuttum.
Þimdi zamansýz ayrýlýklarýn acýsý daðlarken yüreðimi, kuþlar yeni bir beste gibi seni söylesin kulaðýma. Senin rengine boyansýn gökyüzü. Ve ben rüzgâra fýsýldayayým sana yazdýðým þiiri:
“üç harfe dokundum sessiz mi sessiz
yeni bir halayý tuttu elimiz
mendilimi okþadý arþýn semasý
ses verdi dâra durdu kýrk semahýn turnasý
yedi gökte yedi renge boyandým
elif oldum aþk oduyla yýkandým
yedi gölü süsledi asumanýn zühresi
usul usul gülümsedi
suda aþkýn þulesi”
Leyla akgül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.