Sensizlik zamanları-4

Saat gece yarýsýný çoktan geçti. Kaçýncý gün, kaçýncý mevsim, kaçýncý yýl bilmiyorum. Kaçýncý sensizliðe uyanýþým bu. Dalgalarýn kayalarý dövmesi gibi ruhuma vuruyor zaman. Oysa bütün saatleri mutluluða kurmuþtuk. Yýllar ne sevgimi azalttý ne de acýlarýmý.

Hiç kuþkusuz gözlerin geliyor aklýma. Alýp götüren, sarýp sarmalayan gözlerin. Sonra içimi bir hüzün kaplýyor. Alýp baþýmý gitmek istiyorum sensizliðin olmadýðý yerlere. Adýný sayýklarken karabasan gibi bir karanlýk çöküyor ruhuma. Yalnýzlýðýmdan korkuyorum.

O güzel günleri düþünüyorum. O, ellerinin ellerimde olduðu, ayaklarýmýzýn yerden kesildiði günleri düþünüyorum. Neydi bizi böyle parçalayan? Arkana bir kez bile dönüp bakmadan gitmenin sebebi neydi? Sevmek bu kadar mý zordu beni? Karanlýða bir ýþýk yakmak, kýþý bahara çevirmek bu kadar mý zordu?

Gülmelerini özlüyorum, gözlerimin içine bakarak, ellerimi tutarak gülmelerini. Parmaklarýnýn saçlarýmda, yüzümde dolaþmasýný özlüyorum. Dizine kafamý koyup yýldýzlarý seyretmeyi, geceyi koklamayý özlüyorum sevgili.

Özlemenin bir rengi varmýþ. Acýnýn da…Ayný sevdanýn olduðu gibi. Bütün renkleri görürdüm de acýtanýný, okþayanýný, aðlayanýný bilmezdim. Bilmezdim beyazýn da acýttýðýný. Martýlarýn kanatlarýna yazdým sevdamý. Su sesinin güzelliðiyle çoðalan hasret gibi. Sana getirsin istiyorum hislerimi.

Hayat bütün perdelerini kapattý yüzüme.Biliyorum hiç bir umut yok, ýþýk yok. Sevda, bahar çiçekleri gibi yaza girmeden kurudu içimde. Yangýna döndü alev, sele döndü yaðmur. Savruldum. Oysa son kez de olsa seni uzaktan görmeyi, ruhumu yatýþtýrmayý umut ediyorum. Bana dönme, acýtma yaralarýmý. Ben seni deðil hayalini seviyorum.
Leyla Akgül
Sosyal Medyada Paylaşın: