Selam Duracağım

Karanlýklar içinde bir kývýlcýmdý yüreðim
karanlýða alýþýyordu gözlerim
kaç kez savaþtým kendimle
utanýyordum sessizliðimden
fýrlatýp attým umursamaz duygularýmý
karanlýðý aydýnlatacak bir ýþýk buldum sonunda
yürüdüm koþtum yakaladým ýþýðý
köþe baþlarý tutulmuþtu ben yürürken
barikatlar kurulmuþtu yollarýma
durduramadýlar
yetiþemediler ardýmdan karanlýðýn devleri
kaç kez baltaladýlar umudumu
yeniden filizlendi kurak topraklarda
yeniden kök saldý dermansýz yüreklerde
tarlada hasat oldum
fabrikada bilek oldum
mapusta umut oldum
yaþama sevinci oldum
yendim içimdeki zamansýz korkularý
býraktým sessizliði yitirilmiþ umutlarda
öfkemi kustum insanýmýn ezilmiþliðinde
ezilenin sesi oldum baðýrdým alanlarda
çýðlýk oldum slogan oldum
türkü oldum geceyarýlarýnda
Leyla akgül
gün oldu titredim meydanlarda
yalnýzlýktan
gün oldu üþüdüm haziran sýcaðýnda
yýlmadým yýkýlmadým
"aldýrma gönül" diyerek sardým yaralarýmý
öfkeye kapýlmadan bir daha çizdim
mutluluðun resmini gökyüzüne
bütün daðlarý yeþile boyayacaðým
bütün hayalleri çiçeðe
acýlarýmý gömüp tan yerinin güzelliðine
Leyla Akgül
Sosyal Medyada Paylaşın: