BENİ AFFET BABAM

Þahitliði arttýkça acýlara
Göçüyor kýzýn baba göçüyor.

Köþe baþý demirciler yok artýk,
kýlýç bileyenler açýk saçýk...
Þimdi her yer alabildiðine kan
revan olan acý tetikte belki de.
Pembe pabuçlu çocuklara ne mi oldu ?
Ýmha edildiler itinayla..
geriye kalanlar içiyorlar,mutlular.
Elleri ellerimden kayýyor her safinin
..
Ben hayata dargýným baba
düþlerimi vuruyor.
Gün geçtikçe sönüyor ýþýklar
ve ben korkuyorum karanlýktan
arka mahalleden gelen sesler,aðýr sesler,bomba sesleri...
Ekmeðe katýlan kýrmýzýyý gördükçe baba;
kusuyorum,acým insanlýða.
Kekik kokusunu sürünen daðlara,
Þarjörünü boþ tüfeklere,
babadan miras sandýkta unutulan silahlara
bile onlara bile acým
þimdi herþey gün yüzünde dolu dizgin.
Kapý arasý fýsýldaþmalar yok.
Ben burdayým diye baðýrýyorlar,
tokatlayamadýðýmýz insanlarýn devrindeyiz.
Kýzacaksýn,kýz baba.
’Yüreði namlu,dili hak kýzým’ derdin bana,
gecemin lambasý,sabahýmýn nefesi aslan babam.
Gökyüzü gaza büründükçe,kandýrýldýkça biz
deðiþti kýzýn.
Baþýma neler geldi,baþýmýza neler geldi,
bozdu beni her darbe,aldý götürdü sevinçlerimi.
Eziliyorum;
acýyla piþmiyorum,yanýyorum baba.
Hak diye baðýrsam ölür evladýnýz,
Gördüm,
topraðýn bile kabul edemediði çiçekler var.
Baðýrýrsam;
benide ekerler,
Uçurtma yapamam seninle ilk gün ki gibi,
seninle diktiðimiz çamlarý sulayamam,
beyaz gömleðimi giyemem
baðýrýrsam
beyaz gömleðimi giydirirsin baba
demem o ki;ölürüm yanarsýn babam
beni affet !
uzak diyarlardayým kendimden.
diþimi sýktým
sustum.
gözümden akýttým
sustum.
gençliðe darýldým.

Sabah olmuyor oralarda,
ateþ düþtü bir kere onulmaz yaralar.
Bekleþen yarlar.
Öyle bir yer ki burasý:
Ne gül kokusu var ne ipek saçlar,ne tatlý cývýltýlar...
Annelerin saçý hep ak burda,
Çocuðuna babasýnýn ismini veren gelinler.
Evlerin her bir yaný fotoðraf,
aðlamaklý nefes.
benim evime benzemiyor;
görmediðim bilmediðim dokunamadýðým hayatlarýn ülkesi buralar.
Kalbim vinç deðil ki benim
nasýl ben olabilirdim söyle babam
bahane bulmak deme allah aþkýna
beni affet!


Dilara SAYAN
Sosyal Medyada Paylaşın: