MOR BİSİKLET
Altýmda son model araba üstümde hint kumaþý fiyaka,
Kýrmýzý stilettolar ayaðýmda, tozlu yollar üzerinde ben,
bir ben ki elimde mendil,çantamda adres karalanmýþ harap bir not.
Herþey tamam yaralý yani...
Adýmlarým hýzlanýyor tanýdýk bu hava bana nedendir tanrým ?
Sulandýkça düþüncelerim yeþeriyor cevaplar.Evet evet burasý...
Burasý güllerin gizlendiði evimin mahallesi,
burasý çocukluðumun elma þekeri kokulu,
seksek sokaklý mahallesi...
Arife gününden planlar yapýp bayram sabahý kapýya dayandýðýmýz,
þeker bahanesiyle tebessüm biriktirdiðimiz,
kýz kaçýran,torpil alýp korkusuzca yola savurduðumuz o sokaklar..
Siz beni tanýyamadýnýz deðil mi?
Hani saçlarý iki yandan örülmüþ
boynunda annesinden bir kolye,
ayaðýnda babasýndan bir ayakkabý olan,
dedim ya güllerin gizlediði evin sahibi hani önünde koca bir çam aðacý bulunan.
O kýz...O kýzým ben.
Ah mor bisiklet! hiç öðretmeseydin ya bana gitmeyi.
Tekerleðinle birlikte zamanýda döndürmeseydin..
bilirdin aslýnda kaybolmaktan korktuðumu
hatta bu nedenle saklambaç oynamaktanda korkardým hatýrlasana,
’hadi oynayalým’dendiðinde ürperirdim;
ama titrese içimde bir þeyler yine sizle oynamayý yeðlerdim
hayatý bulamýyorum...
Sobe demeyeli yýllar oldu.
ruju zevkle sürmeyeli,
yasaklý aðaçlardan viþne koparýp yemeyeli yýllar oldu .
Þu üzerimdekiler bile gizlice giydiðim annemin elbiseleri gibi durmuyor...
Biz
birbirimizin aðlamasýna hiç dayanamazdýk ’oyunda aðlayanýn baþý kel olur’der sustururduk,
doðrularý konuþmuþuz oyunda aðlayanýn baþý ya kel olmuyormuþ ya da ekleniyormuþ aklar...
Dualarým þimdi oyunu hakkýyla oynamak
küçükken öyle miydi?
Saf kalbimi semalara sunup ’sübhaneke ceddük sanayük’ der kapardým gözlerimi.
açtýðýmda ise sabah güneþe gözümü kýsýp ellerim alnýmda tebessüm eder,
okul yoksa Ahmetlerin kapýsýna dayanýrdým.
Ablamla pek anlaþamazdýk.E çocuktuk;
Ama dýþarýya çýkmadan mutlaka saçlarým yaptýrýrdým,
dedemin dediði gibi ciciliydim...
Akþam olduðundaysa diz kapaðýmda bir yara bandý
her akþam yýlmadan ...
Nerden bilebilirdim o bantlarýn yer çekiminden baðýmsýz hareket edip
sol yanýma yapýþacaðýný...
bir saniye durun
poþet hýþýrtýsý duyuyorum demek oluyor ki babam geldi,
anne özür dilerim mis yemeklerinden önce poþetteki çikolatalarý
gizlice yediðim için
öyle özlüyorum ki tencerenin eþliðinde türküyle piþirdiðin yemekleri,
yaðmur yaðarken katýp diline güzel hikayeleri saçýmý okþadýðýn günleri..
Gökkuþaðýný beklediðim gibi bekliyorum bu adreste o günleri.
ey benim masumiyetimin ince bakýþlý koca anýlý mahallesi!
Suç benim deðil o mor bisikletin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.