Geceden kar yaðmýþ memlekete anne, diz boyu göz gözü görmüyor, görmüyor da bir çiftini tanýyorum. Hem hem nasýl tanýmam, ýþýl ýþýl yakarken bir yanýmý. Taa uzaklarda bana çok uzak ,anne. Bata çýka gidiyor,donmuþ ayaklarý beyaz karlar üstünde. Adam, adam benim babam maþallah filinta gibi delikanlý kahve paltosu omuzunda yakasý burnuna kadar çekik sýrtý,sýrtý dimdik duruþundan tanýyorum. Ýyiden iyiye bastýrýrken tipi, gözlerim kararýyor benim sokak lambasýndan önce. Bir adýmý bir dünya oluyor babamýn ben kavuþmak istedikçe. Bir görünüyor bir kayboluyor, sessiz sedasýz ,kimselere duyurmadan. Babam ölüyor galiba anne, paltosu omuzundan düþüyor yere de eðilip almýyor. Gidiþinden biliyorum babam ölüyor anne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLNUR ATEŞOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.