Ada Sokağım

Bir zamanlar seni ne çok arþýnlardýk ada sokaðý
Ne çok erguvanlarýný kopardýk çocuk çýðlýklarýmýzla
Leylaklarla bezenirdin, saðýn solun kýnalý
Cumbalý terasta gün senden doðar, akþamý sana gömerdin
Yorgunluðunu sende giderirdi beyzade babam
Kilise papazým, Ýmamým, sende keyfe keder
Bahçemizin en uzun çam aðacý baþýný sana yaslar
Uykusunu serinletir ýssýz sevda gecelerinde denizimin
Ve adam dolusu gemiler yanaþýr yalnýzlar rýhtýmýna
Sen kollarýn açýk bebesini kucaklayan ana þefkatiyle
Bir günü daha hazla yaþardýn ada sokaðým
Geceyi sende sabahladým, piç uykularým hala aralýk
Fan/usu kýrýk sokak lambasýnýn ýþýðý yorgun, cýlýz
Ve akordeonla yeniden duyulur sesi Kirkor Efendi’nin
Ardýndan atlý faytonumu kovalardýn ada sokaðým
Sana çýkan sokaklarýn çetelesini tutardý
Namýn yürürdü þimdiki gibi.

Sosyal Medyada Paylaşın: