Boğazıma Takıldı Yokluğun

Boðazýma takýldý yokluðun,
Ölümüne öksürüyorum,
Evet hastayým bu aralar.
Giderken yaðdýrdýðýn yaðmurun soðukluðu,
Boðazýma sensizliði düðümledi.
Bu þehir çok soðuk,
Zulmetvari bakýþþlarý üþütüyor beni.
Afitap gülüþünden bihaber bu þehir.
Soðuktan ölen kimsesizlerin ah’dý var sana.


Hüzne baki gidiþini seyrediyorum,
Öyle uzaktanda deðil ha !
Mimlenmiþ gözlerimin tam dibinde gidiþin,
Burdan sýrtýný görüyorum sadece,
Gözlerin bulanýk mý ,
Yoksa giderken gülüyor musun bana;
Bilmiyorum.
Gördüklerim ise yaþamak istemediklerim.
Ben seni gördüm,
Sýrtýn bana dönüktü,
Eþarbýn beyazdý,
Beline baðlanmýþtý kýrmýzý bir kurdele.
Sanýrsam evleniyordun.
Veda bavulundan dökülüyordu davetiyen;
"17 aðustos’ta kýna gecem var,beklerim" yazýlý.
Gelemedim kusura bakma,
Görmek istemedim seni,
Alkýþlarým diye korktum.
Mutluluklar dilemekten korktum.


"SEN YAÐMURDA GÝDÝNCE" üzerime serildi iki tutam ölü toprak.
Topraktan þikayetim yokta,
Yokluðun boðuyor beni.
Garip birþey sensizlik.
Ölüm desen;
Deðil !
Yaþamak desen;
Bilmiyorum sensiz’lik yaþanacak bir hayat ise.
Keþke gidiþin bir an’lýk olsaydý,
Bir anlýk gidiþin keder bardaðýmý doldurmazdý,
Hergün içmezdim sensizliði kana kana.
Her gece hüzznünle geliyorsun bana.
Yastýðýma koyuyor hayalimde "sen" sureti,
Zakkum’dan zehir kelimeler dökülüyor kan kýrmýzýsý dudaklarýndan.
Kokun sarýyor etrafýmý,
Hüznün pis kokusu burnumu yakýyor her gece.
Sonra,
Ezan-ý þerife teþrif ediyor kulaklarým,
Kör bir sabahýn 4’ü 32 geçen vaktinde.
Sen gidiyorsun,
Her zamanki gibi hüznün kalýyor,
Kokun,zulmetvari saçlarýna özlemin acýsý yastýðýmda..
Keþke bir an’ým olsaydýn,
Her sabah gidiþin o kadar acý ki.
Sensiz’lik yaman birþey,
Boðazýmda takýlý;
Boðuluyorum.
Yardým et.
Sosyal Medyada Paylaşın: