--Efsunkâr bakýþlarýn sarp daðlarý geziyorken
--Ecel geçidinde týlsýmlý sesin yankýlandý
–Ordular ilk hedefiniz Akdeniz-
Bir anda atlýlar kaðnýlar gelip geçti gözlerimizin önünden
Yollarý aþtýk çarþýlar geçtik uzadýkça uzadý sana olan hasretimiz
Biliyorduk bir anda dirilecekler -seni- çýrýlçýplak -güneþi içenler-!
Kayýtsýzca buðulu düþlerini býrakýp sevdiklerinin yanýna
Karanlýðýn gözbebeðine yazdýðýn en yiðit destanlarý bile
Yýlan çýyan muskasý niyetiyle rivayet etmeye baþladýlar
Gözlerimiz çýra gibi tutuþuyor
Kulaklarýmýzda esiyor yalan fýrtýnasý! -aldýrmýyoruz-
Hatta çenemizi baðlýyorlar analarýn yemenisiyle ama
Süremiyorlarr bu kervaný çöllere
Yanýk türküdür artýk ýrgalanýr kalbimiz sensizliðine
Dava kanatlý sürmeli gözlerin kýlavuzumuz dünden bugüne
Bir askerin yitik ýslýðý ardýnca o aðýt senin bu aðýt bizim
Kendi dirimlerimize sana olan hasretimize katýpa yürürüz
Berzah girdabýnda sonsuzu emziren güzelliðin
Gündönümüne serilir tekmil bulutlardan ateþin gülleriyle
Tahta beþikten çocukluðumuzu vurur þavkýmasý
Gizli bir tüfek; aþikar intihar ve birden bire ayaklanýr
Suretlerde belli belirsiz uðuldarýz
Yer kabuðu o zaman kýzýla boyanýr
Ey parýltýlý hilali ile bizi aydýnlatan Atatürk
Senden bir yansýma olsa melâlimiz ufuklar kadar geniþler
Sen yoksun aðaçlar hüzünlü; dalýndan son yapraklar düþer
Toprak ar ediyor bahar gelende
Sükûtun alacasý yüreðimize dökülüyor
Ölüyor sevgilerimiz toy kalýyor adýmlarýmýz
Çileye yürüyoruz yaralý gururla önümüz ardýmýz sis
Düþ saatlerinden baþka gýdamýz yok
Hani olmazý olduran Erlerin neredeler
Ey savaþ yorgunu Mehmetler Ahmetler gelin
Bile bile mahþer beklenmiyor
Vakit mayalanýyor ah-u zardayýz
Vakit daralýyor kararýyor dünyamýz
Kalbimizi cemrele en yüksek selamýnla.
Seni ve dava arkadaþlarýný minnet ve özlemle anýyoruz Mustafa Kemal ATATÜRK.