Býktým bu suskunluktan.
Bitmek bilmeyen mutsuzluktan.
Bir türlü sakladýðým yeri bulamadýðým minicik umutlarýmdan.
Yine de “iyiki yaþandý” demekten utanmam utanamam..
Siz aþký ne sandýnýz ki?
Kazýdým içime içinde olduðun binlerce hikayeyi, koparamam.
Acýtsa da yokluðun yanýmda hiç olmaman.
Dayanýrým ben bunlarla öyle hemen yýkýlmam.
Þimdi gelip söylüyor biri aþýk olduðunu bana utanmadan.
Aþký ne sanýyor acaba hiç anlamam!
Onun aþký sürmez en fazla bir aydan.
Ýþte bütün bunlar aþký ayaklar altýna alan!
Senin aþkýn bir ömür sürmüyorsa içindeki her þey yalan!
Geçmiþken üzerinden onca zaman
Benim aklým geçilmez hala ona dair binlerce hatýradan
Ona aðýtlarla gömdüðüm o güzel aydýnlýk dünyam
Yýllardýr kapanmadý biliyorum kapanmaz o derin yaram
Varsýn kapanmasýn sakýnmam kendimi onun açtðý yaradan..
Siz aþký ne sandýnýz ki?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.