Kucak dolusu cümlelerle döküldüm sana Kýrýlgan ve karanlýktý zaman yürek sayfama usul usul Eylülün hüzünlü gölgesiyle düþüyordun ve ben yaprak yaprak açýyordum
Kanýyordun yüreðimde Düþüyordun dudaklarýmdan Haykýrýyordum seni çýglýk çýglýga Kangren bir yara gibi yüreðimde adýn Hüzün kokulu saçlarýna tutunuyordum düþmemek için
Ýçimdeki özlemlerim bir sahra çölüne düþmüþ gibi yanýp kavuruluyor Ayaklarýmý kanatana dek yürüyorum ýssýz çölünde Yokluðunun çöllerine savruluyorum susuyorum denizinde Sana damla damla Senin çölünde... Susuyorum.
MELTEM KINIC
Þiirime sesiyle hayat veren sayýn Ahmet Ormancý tesekkülerimi sunarým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
meltem kınıc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.