SUSKUN PRENSES....

Bugün bir baþka benim için
Buruk bir bayram sabahýný andýran
Hüzün dolu sinem
gülmeye ve huzura aç,
Gün belki bugün doðdu
ve sana Muhtaç,
sana hasretim þu anda.
Oysaki suskun prensesim
seni sevmeyi sevmenin hikayesini yazabilirdim
Ýçimdeki kelimeleri bir dökebilsem þu kaðýda
iki nehir gibi sineme varan ýþýk hüzmesi gözlerini
serin bir meltem edasýyla çehreme çarpan
o kahve renkli, beyaz köpüklü
Bal tadýndaki, güneþten süzülen
ipeksi tel tel dalgalý saçlarýný her okþayýþýmý
içimi eriten o enfes nefesini dile getirebilsem
dökebilsem kaðýtlara, isyana bürünmese kalem
yokluk göstermese
Ziyana girmese mürekkep
içimdeki yakamozlar kýskanmasa
anlatabilse, dökülebilse inci inci sözcükler
oysa ki ben suskun prenses;
Sancýlý yüreðim ile cümleler arasýnda
Anlatamadan, dile getiremeden derdimi
ölüp ölüp inliyor, ölüp ölüp diriliyorum.
Sana meftun olmak, sana aþk ile baðlanýp
seni sevmek , seni özlemek
Hicranla yanan gönlümü
O kapýnýn eþiðine
Her dem yüz sürdürmek.
Hey Suskun Prenses;
özlemek ölmek mi sence, bilemiyorum
Belki de özlemek;
Ölüm ile yaþam
varlýkla ile yokluk arasý bir þey olsa gerek
kalbimde hep yemyeþil yeþeren
ama bir türlü boy boy filizlenip
baþaklarýný yükseltemeyen
çorak ve kurak çöldeki kum
yeryüzündeki kýzýl topraklar gibi
bir kýrabilse kabuðunu
bir aþabilse ruhundaki çamuru
dökebilse, serebilse sere serpe içindekini
nasýl dirildiðine sende þaþarsýn
þaþarsýn suskun prenses.
Biliyor musun hayret ediyorum
Þaþýyorum kendime
seni sevmenin ve sana tutkun olarak kalabilmenin
Destanýný, kitabýný yazacaktým
bir de bakmýþým ki
seni özlemenin kitabýný yazýyorum mürekkebimle.
Sana dokunamamanýn acýsýný hissediyorum kalbimde.
Þu naçar kalýnan bedenimde
kaným donuyor sensiz
hiç bu kadar acizkar olmadý
Ve hiç bu kadar çaresiz.
Suskun Prenses.

06.11.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: