tarih öncesi bir yalnýzlýk. geceleri aldatan yalanlar. zifiri siyah hüzünler. yüze kazýnan derin izler. iki dudak arasýna gizlenen, iki yürek arasý savaþlar. yenilgiler, vazgeçiþler, ama yine de. bir Simurg gibi yeniden doðuþlar.
bilemem... kaç yürek uçmak istedi yüreðine. kaç kiþi yoruldu. kaç kiþi vazgeçip, düþtü zirvenden. ve kim bilir kaç kiþi anlayamadý; varmak için sana bulmalýydý Seni, önce kendi ruhunda.
Ah Adam...! benim her yolculuðum yalnýzca sana bu kaçýncýsý unuttum. bilmiyorum... kaç defa öldürdüm içimde Seni Artemis gibi. kaç defa saldým seni gökyüzüne yýldýzlar gibi.
þimdi söyle.... Aþkýn’a kulluðum kabul görmedi mi hala gönlünde?
her gece yýrtýlýyor yokluðunla düþlerim. ilaç gibi avuçlarýma doldurup, intiharlarýmý süslüyorum sessizce gelin ediyorum, beyaza boyuyorum teker teker. bileklerime doluyorum, kan kýrmýzý kuþak rengini.
Ah....! biraz uyuyabilsem belki o zaman ölebilirim...!
keþke...! bir mektup býraksaydýn giderken keþke...!
iþte o zaman azad ederdin beni bu AÞK’tan....!
/NergizA/ Sosyal Medyada Paylaşın:
nergizA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.