An’kara düþüyor avuçlarýma, An’kara’da üþüyorum Z’amansýzca külleniyor nefes alýþlarým, Gel sevgili diyorum yaðmurlarý ýslatalým seninle Gel deyiþimle Yetim ceninler düþüyor topraða Bir imbat çýðlýðý haykýrýyorum… Tut bütün rüzgârlarý, ben her rüzgârda seni seviyorum.
Þems gibi yüreðim, Mevlana misali dönüyorum etrafýnda, Kuyu da Yusuf’um Beklerken seni Eyüp sabrýnda…
Þimdi öldük ya biz, Bir ölüm ki, Ne zaman soluklansam nefesinde Gözüm saatine iliþiyor yokluðunun Akrebi de sen geçiyor zamanýn, yelkovaný da… Duvarlar sessiz ve soðuk tenimde Gece vakti bir þiir yanýyor sigaramýn ucunda, içi de beni yakýyor dýþý da…
Söyle! Sevgili Yokluðunun sol yanýmý acýttýðý kadar Yanýyor mu gözlerin de yollarýmý beklerken? Söyle hangi vakitsizlikte öldük biz.
Hangi yanýnla üstüme bastýnda un ufak oldum düþlerinde, Hangi kapýyý yüzüme kapattýn giderken Hangi kalemin mürekkebi yetti üstümü çizmeye,
Söyle sevgili söyle. Hangi Yusuf’a vuruldun da Züleyhayla eþ oldun Ben hangi firavun oldum da yokluðunda boðuldum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
zemhri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.