Adýný sorarsan yalnýzlýðýn, Elif düþer dilimden.
Bir seher vakti,
Düþ yakama ey sevgili…
Birkaç hüzün ek arka bahçeme senli
Birkaç mutluluk avuçlarýma tutuþtur.
Sonra bayram niyetine öp yüreðimi
Yüreðim çocuk gel sevgili
Sevindirmek sevaptýr, sevap için sevindir yüreðimi…
‘’Kapýna gelmiþliðimin kaçýncý arefesi
Kaç bayramdýr hüzünlü sensiz bu gözyaþlarým.
Son bekleme, son sefer, bu son yalnýzlýk sesi
Bitti bitecek yürekte, sonuncu nefes alýþlarým.’’
Ey aþk!
Son nefesini vermeden yüreðim gel!
Ne diyordu, Mevlana; ne olursan ol yine gel…
Gel sevgili,
Pazarlýksýz, hesapsýz, hazýrlýksýz gel.
Islanýrken hüzünlü yaðmurla da gel.
Bayramda gel,
Düðünde gel,
Son seferine kes biletini dönüþsüz gel,
Yedi gününde haftanýn
Saniyesinde dakikanýn,
Gel an gibi,
Nefes gibi,
Gel ölüm gibi istersen…
Tutuþuyor ilk günün heyecanýnda yüreðim,
Kapý gýcýrdasa,
Musluk damlasa,
Rüzgâr esse,
Sen gelecekmiþsin gibi gözlerim dönüþünde,
Gel Elif’ime Ba ol,
Lam ol,
Mim ol,
Ne olursan ol,
Ya da ömrüme nokta…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
..... .... An’kara düşüyor avuçlarıma ... ..... ........................... .... Var bir sitemim... .... .....