‘’Düþtüðümde yalnýzdým
Kalktýðýmda yapayalnýz.’’
Anlarsýn belki bir gün
Aðýt olurken bir deli çobanýn kavalýnda.
Dað yeliydim ayrýk zamanlara koþarken
Bir berduþun hýrkasýnda nam’e
Fi zamanýnda suya yakýlan aðýttým…
‘’ Vurun O’nu;
Katli vaciptir b’öyle sevginin…’’
Dirhemlik umudum var sol sokaðýn baþýnda
Kül zamanlarda tutuþuyorum rengine
Dengesiz seviyorum
Baðýþla…
Bak yine dem’i oldun hüznümün
Bak yine gözlerin geldi aklýma yerli yersiz.
O y’aralý dudaklarýný
Okþanasý saçlarýný,
Hani rüzgârýn uðultusunda bir þarký vardý ya
O þarkýnýn her nakaratýnda özledim seni...
Ah Evra!
Tadý yok uykumun!
Sensiz kabusa dönüþüyor bütün sokaklar
Ve baþ harfinin geçtiði her satýr
Bir ok gibi saplanýyor ciðerlerime,
Ah ciger parem, ciðerim pare pare yokluðundan
Gel de denize yakamoz olalým düþtüðünde gece
Gel de üç nokta olsak bütün þiirlere...
Gülüþüne asýldýðým mavilik perçemi...
Gül ki denizler rengini alsýn gülüþünden
Ve toprak bir daha doysun yaðmura
Ve ben bir daha, bir daha seveyim seni…