Umutlar kirli sularda kaybolmadý Yeþeren ümitlerim Doluya boyun eðdi sanmýþtým Seninle yaþarken umudu kýrýk hayatý Umursamýyorum artýk terk ediþini Senli ufuklara dalýp gidiyorum umutla Belki hayalini özlüyorum hala Sisli daðýn yamacýnda bir an Umudun kokusunu duyduðumda Ki umut esenyele binmiþ kükreyen Küheylan edasýyla bana koþar adým Sevgiyle azimle yürekleri fethediyordu Rüzðarýn geçtiði dað,taþ,ova Mutluluktan capcanlý Ve insan oðlunun yüreðindeki Sevgi tohumunu yeniden yeþertiyor Umut rüzðarlarý özðürlüðün Kokusuyla can bulmuþ sanki
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.