Bizi Öldürme

Elbet bir gün
Elbet bir gün portakal çiçeklerinin altýnda tutacaðým elini
Sönmüþ kývýlcýmlarla yanacaðým yine
Teninin kokusu doldururken içimi
Rüzgârlar bir goncaya benzetecek dudaklarýný
Sevdim diyecek, sevdin diyecek, özlemiþtim diyecek
Gölgeler sarmaþ dolaþ oturacak sýrtýný dayayýp aðaca
Gözler dalgalý denizin çizdiði ufka bakacak
Yarýnlarý süsleyecek tutup iki ucundan
Ýki bardak çay buharýnda eriyeceðiz

Elbet bir gün sevgili
Elbet bir gün geldim diyeceksin
Özledim, sevdim diyeceksin

Her aný zulümdü günlerin
Sýðmazdý eziyetler ertesine sarkardý
Sensiz bir sabaha gülümsemek istedim hep
Hasret uyumazdý be sevgili
Bütün haþmetiyle benden önce kalkardý
Sensizdim, bensizdin

Gülümseyemedim
Gelmedin sevgili
Çok istedim gelmeyi, gelemedim

Olur ya bir gün gelirsen, seversen, býkarsan sevgimden
Kaçýrýrým sana hasret gözlerimi gözlerinden
Boyun bükerim
Nasip derim sevgili nasip derim
Git istersen
Ýstersen kes boynumu, kör kuyulara at
Lakin
Sakýn vurma yüreðimden sevgili
Bizi öldürme
Býrak orda yaþayalým belkilerimle
Olur ya
Belki bir gün sevgili
Belki bir gün geldim diyeceksin
Özledim, sevdim diyeceksin
Gözlerimle gülümseyeceksin sevgili
Gözlerimle gülümseyeceksin

Sosyal Medyada Paylaşın: