Bu dünyada acýlarýn içinden
Sessiz bir çýðlýk gibi geçtim,
Ne kimseyi suçladým,
Ne de kanayan yüreðimi durdurabildim
Bir seni beklerken,
Kendime yenildim...
Acýlar üzerime üzerime gelirken
Bir tek sana kan(a)dým.
Bir tek sen dolup taþtýn
Kirpiklerimin arasýndan.
Benim için ne bir heves,
Ne de sýkýlýnca atacaðým bir nesneydin
Sen benim için vazgeçilmezliðin
Kutsalllýðýydýn...
Sadakatin tohumlarý
Doðuþtan ekilmiþti yüreðime
Her tohumda Senin adýn yazýlmýþtý...
Bu kent þimdi yorgun,
Bu kent þimdi Bitkin,
Bu kent þimdi sensizliðe susamýþ,
Sessizlikte,
bozkýrlarýnda anavatanýn,
kurak bir iklimi yaþýyor...
Melike Melis / Ýstanbul
02 Kasým 2013