ÖLÜYORUM SANIYORSUN, YALNIZCA ÖZLÜYORSUN

Duygularýn çeliþkisi,
Bölüyor yine uykularýmý
Dünyadaki en deðerli varlýða sahip olmakla
Kaybetme korkusunun
Saç diplerime kadar ürperttiði
Mutluluða beþ kala dalýnmýþ bir uykudan
Yine sana uyanýyorum
Kaybetmekten korkuyordum seni
Sonra hatýrlayamamaktan
Korkuyordum
Hatýrlamaya gücüm kalmamasýndan,
Senin izlerini taþýyan zamanlarý.
Kapatýyorum gözlerimi
Göz perdelerimde oynatýyorum
Aþkýmýzýn pandomim senaryosunu

O gün
O bana ilk geldiðin gün kar yaðýyordu
Üþüyordum,
Üþümenin güzelliðini,
Yanan avuçlarýnda görüyordum
Kar yok þimdi havada
Güneþ yakýyor tenimi
Fakat ýsýtmýyor ellerimi
Ýçerimde biryerler buz tutuyor
Bu defa sensiz üþüyorum...
Adýný koyamadýðým bir varlýðýn
Avuç içlerinde sýkýlýyor kalbim
Nefesim yakýyor göðüs kafesimi

Dalmýþým...

Ölüyor muyum diyorum
Özledin diyor bir ses,
Sadece özledin

Nefesim kesiliyor
Sabahýn ilk ýþýklarý
Seni fýsýldýyor
Aklýma geliyor sýcaklýðýn
Evren nefes diye seni bahþediyor
Göðüs kafesimin kuytularýna
Özlemekten caným yanýyor
Kanayan bir yarayý
Görmezden gelmeye çalýþmak gibi bir þey
Özleyip de bir þey yapamamak
Uykularýmda sabahlatýp seni
Uyanýpta yanýmda bulamamak

Sonra hayallerimizi bahþediyor evren
Yaralarýmý sarmam için
Dudaklarýnýn gezindiði bir kahve fincaný
Daðýtýyor bulutlarýmý
Akreple yelkovanýn sonsuz kovalamacasý
Fýsýldýyor güzel yarýnlarý
Ýkimiz için çalýyor
Mutluluk senfonisi
Uyandýðýmda senden baþkasý deðil
Hissedeceðim nefesin sahibi
Baþkasý deðil
Kapýmda bir bahar sabahý beliren gölge
O gece,
Mutluluða beþ kala dalmýyorum uykuya
Yanmýyor caným
Yalnýz üþümüyorum
Evren;
Seni bahþediyor bana
Hayat diye
Ben;
Seni bahþediyorum dizelere
Üþüt bütün yalancý sýcaklýklarý
Sayfalarda,
Anýlarda,
Akreple yelkovan arasýndaki o sonsuz kovalamaca da
Yalnýz ve yalnýz
Sen kal diye...
(HAZAL)









Sosyal Medyada Paylaşın: