Olur musun ?
bçe’m’e ithafen.. “Ýþte vuslat hülyasýnda durdu yüreðim..”
Yüreðim yine muhacir,
Ordan oraya savrulur..
Yüreðim yine kor,
Ateþlenen kalbimin yanýk dumaný tüter..
Þimdi biçare bu yürek,
Ulvi bir sevdanýn koynunda üþür..
Yalýnayak koþar þimdi,
Yola düþtü mü,yürüdü mü kalbimin en ücrasýna batardý çakýllar..
O sevda ki;
Yolu meçhul,hali firari
Nizam-i arayýþýnda yorgun..
Hüzünlüydü bekleyiþler..
Uzaklara düþtü mü bu gözler,Ensar’i bir yürek geçerdi çöl seraplarýnda..
O hayal ki;
Koþardým ardýn sýra peþinden,
Bulmak nafile
Tutmak imkansýz
Sarýlmak bir düþ..
.
.
Gözden ýrak deðilmiþ umutlar, tam bittiði yerden baþlar..
Düþmüþtüm,yorulmuþtum,
Ve ben bir muhacir idim,
Ensar’ým oldu bir yürek..
Görmeden bir vuslat türküsü tutturmuþtum hece hece,
Mesafeler daha kýsa geliyordu artýk..
Bak! Ansýzýn bir rüzgar esti,hücrelerimiz dokundu bir avlu baþýnda..
Hoþ geldin dedi bu kalp
Hoþ geldin..
Beklenen Rab katýnda olunca,
Bitmek bilmeyen bir heyecan sararmýþ..
Ve Yaradan’ýn hatrýna olan sevgi sonsuzmuþ..
Ebedi hayatýmýn sevgisi de olur musun Bçe’m?
…
Teþerrafte býmagrifetik enti ;)
Semra’m Öztekin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.