Beni cezbeden dağlar
Ey beni kendine, cezbeden daðlar,
Senin kývrým, kývrým, ne yollarýn var,
Gözlerime bakýp’ da, gel deme bana,
Gelmeme bir mani hastalýðým var.
Bilirsin âþýktým, önceden sana,
Yoksa gelmez’ miyim koþarak sana
Gel deyip el etme, karþýmdan bana,
Boþ yere çaðýrma hastalýðým var.
Ey daðlar bilirsin her yerin serin,
Hiç durmaz eserdir, her daim yelin,
Yol vermez gelsem’ de o karlý belin,
Geçmeme þu mani hastalýðým var.
Yýllarca, beraber olduðum halde,
Þimdi ben sensizim, bu uzak yerde,
Yalvarma gelemem sevdiðim halde,
Dermaný olmayan hastalýðým var.
Yüksel’in derdini bilmeyen daðlar,
Karþýmdan gel deme, yüreðim sýzlar,
Aþk dedim dert buldum, aðlattý yýllar,
Dermaný Hak yolu hastalýðým var.
01 Kasým 2013 Cuma
Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.