ONU DE HELE!..

Fakirlik kaynatýp dert ocaðýnda;
Suyuna bandýn mý, onu de hele!..
Öðlen sýcaðýnda orak sallarken;
Güneþte yandýn mý, onu de hele!..

Patozun yanýnda dirgeni tutup;
Beþ aylýk bebeði sýrtta uyutup;
Ocakta kaynayan aþý unutup;
Uykuya kandýn mý, onu de hele…

Yataklar hasýrdan, yastýklar saman;
Rüzgar ýlýk ýlýk eser bir zaman;
Býldýr gömdüðünü, ‘Of aman aman!’;
Diyerek andýn mý, onu de hele!..

Toprak ‘sâhip’ olmuþ, beden ‘uþaðý’;
Uzaktan görünür ebemkuþaðý;
Geven topluyorken dere aþaðý;
Düþerek indin mi, onu de hele!..

Kahýr resim çizer, kara kaþýnda;
Buram buram emek kokar aþýnda;
Evine dönerken davar peþinde;
Eþeðe bindin mi, onu de hele!..

Nasýrdan silinir parmak ucumuz;
Yük eylesem, bir katýrlýk, göçümuz;
Þehirden uzakta doðmak suçumuz;
Bir lütuf sundun mu, onu de hele!..

Ýsmimiz bulunmaz mezar taþýnda;
Çoðumuz yatarken civan yaþýnda;
Hayale dalýp da ocak baþýnda;
Yanarken söndün mü, onu de hele!..

Üstümüzde dam olmayan yapýdan;
Hâlimiz icrâlýk, ceza tapu’dan;
Çaldýðýnda açýlmayan kapýdan;
Susarak döndün mü, onu de hele!..

Ali ALTINLI – 31/10/2013
Saat: 21:17

Sosyal Medyada Paylaşın: