YAR!..

Gözlerim taþýyor yürekte nehri;
Nûrunla donattýn bu koca þehri;
Muhammed ismiyle vurduðun mührü;
“Âmentü” diyerek, tanýyorum Yâr!..

Ýki yanda fermân yazar, kâtibim;
Unutsam da, unutturma, habîbim;
Düþkün isem, çârem sende tabibim;
Derdini dermaným sanýyorum Yâr!..

Rahîm sensin, Rahmân sensin, âmenna;
Baþ eðdiðim tek bir yönsün, âmenna;
Tüm kâinat “Dön!” de, dönsün, âmenna;
Hiçlik deryâsýnda, yanýyorum Yâr!..

Günah damlasýný, ‘tövbe’yle silip;
Medet kapýsýna huþûyla gelip;
Senden gelenleri hakîkat bilip;
Kevser ýrmaðýna banýyorum Yâr!..

Kimsesize sahip sensin, Ey Sâhip;
Hesabý, bir damla þaþmaz muhasip;
Yara’dan, kurtlara verdiðin nasip;
Eyyûb’un sabrýnda kanýyorum Yâr!..

Piþmanlýk yaþýyla doldur yanaðý;
Nakþeden sensin, sen, güle yapraðý;
Rûhuma can verir medet topraðý;
Emreyle, ‘Sön!’ dersin, sönüyorum Yâr!..

Ali ALTINLI – 31/10/2012
Saat: 15:26

Sosyal Medyada Paylaşın: