uzun gecelerde yalnýzlýðýma vakit ayýrabiliyorum..... ben kýþý seviyorum.......!
bu son göreceðim kýþ olsa son bir vapur çýðlýðýnda kayýtsýz limanlarýn hiç ayak atýlmamýþ zeminlerinde öksürük ve duman islerinin bacak arasýndan bakarak hayata dokunsam solo keman sesinden sevgiliye... biliyorum ki gözlerinde sabahçý kahvesi olacak martý sesi konarken kýyýnýn boðuk yalnýzlýðýna elinde bir papatya ,sarýsýný okþayacak küçük parmaðýyla gülümseyecek çocuk parký düþlerden dökülerek bir yaným Orhan veli bir yaným Nazým usta ve sandalýn rehinci yakasýna þiirler asý/cam usulca......
bir konuþsa diyeceðim kendi göçük sessizliðime bir konuþsa bir duysam dudak aralýðýndan dökülen dalgalarý belki deniz taþar önümüzde/ki eflatun büyük suda ve koynunda gümüþ mavilerle deniz kýzlarý gelir sýrtý parýltýlý gece lisanýnda.... bir yaným konfüçyus bir yaným Ömer Hayyam düþerim tarikat aðlamalý sözcüklere........
aðýr aþklarla sürgülü antik bir þehirden baksam yüzüne yüzüne düþen gülen çocuklar kirlenirken çamurun palyaço çýðlýðýnda baþýmýn arkasýnda baðýrarak uyuyan þehir sussa bir kedi miyavlamasý geçer belki o an duvarýn göðsünden ve elini uzatarak sevgili dokunur tüylerindeki kimsesizlik aksanýna..... bir yaným Ýnce memed bir yaným Koçero çýkarým onun saçlarýnýn patikasýnda Araf/ýn saðanaklarýna.........
baþým iklim iklim anýlar doluyor sanki kapýsý kýrýk bir hücreden bahçesi sarmaþýk bir evrene çýkýyor düþlerim firavun siyah gözlerinde saklýyor aþký kýyameti birazdan doðudan koparak gelecek bir akþam üstü sýralanacak batýdan sabah zeytini þafak kavak aðacýnda kuzeyden açacak rüzgar güneyden kýrmýzý yanaklý bir kuþ kanatlanacak....
belkide son kez göreceðim kýþý son kez üþüyecek deli gibi ruhum sarkaçlardan tutacak özlem ve son bir kez sevgili dolacak yaný baþýmdaki tahta sandalye bir yaným Picasso bir yaným Van gogh elimde fýrça önümde gök/kuþaðý son kez þiirle resim arasý seyredeceðim aþkýn görselini.....