Cehennemin ortasýndan çýkartýlmýþ;
Adam!
Dökülen sývalardý duvarlardan
hayallerimiz gibi düþtü bir bir
üþüdük!
kar mýydý?
yaðmur muydu?
bilemedik ney/di üþütük olan.
Üþüdükçe içimize çöktü sis,
sis miydi yüreði ürkek kýlan...
Bir bir dökülen yapraklardan
kalan bir güneþ gibiydi yüzün
ve hüzün dü yüzün.
Rüzgar alýp götürdü mü
esen yellere karýþtýn mý..?
Rüzgarýn olmaya geldim
Aldým hüznünü,
sürdüm tenime,
yüzüme,
gözlerime...
Bana sen,
daha çok yakýþtýn!
Yaklaþ yanýma
bakayým az daha...
Yer yüzünden bakýyorum hayata,
sana...
Baþým göklere inat eder gibi havada
eð baþýný,
korkma!
Kime ne verdin
gönül mü?
ömür mü?
can mý?
mal mý?
Nereye gidebilirsinki benden baþka!
Yüreðimden baþka liman mý yakýþýr sana,
Demir attým tenine
bir de gözlerine...
Kýrgýndýn mevsimlerin koynunda
el açýp acýya, aþk’a
aðlama!
gökyüzünü doldurup soluðuna
zincirle isyaný!
idam et geçmiþi
yat yanýma...
Ýdam edilecek çýðlýklarýmýz var!
Boya beni maviye
tekrar renk kat.
Göçmen kuþlarýn kanadýnda
getirdim yüreðimi sana
yakala
býrakma asla..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.