Karakayanýn dibinde yeni evli bir delikanlýnýn öldüðü tolun yýkýðýyla hüzne gömüldük ve hiç beklenmedik bir anda karþý-karþýya kaldýðýmýz bambaþka bir renk Akbük ya bahardan bahara, ya da “-bayramdan bayrama ev sývasýna• Akbükten toprak götürürdük” ak tepecik orasýndan burasýndan oyulmuþ,
bir patikayla Akbükün büküntüsünü dönüp daha tepenin arkasýný görür-görmez sýrta çýkýnca saçlarý uçuran yüzü serinleten bu hoþ yel her zaman esmez bir kemer gibi kýyý boyunca gölü sarmalayan bir baþka yeþil kýndýralar hafif hafif, birlikte rakseden kamýþlar püsküllenip sararmaya baþlamýþlar yapraklarý kurumaya yüz tutmuþ
kamýþlar arasýnda yaban ördekleri batýp, bir baþka yerden çýkmakta “-bu sene garameke bol”muþ, ve ilerisinde hasýr gibi durgun su bu envayý çeþit “mavý” “dünyanýn baþga hiþbir yerinde yok”muþ “oldu bitti, ömür geþdi biz baþga mavý mý bildik ki” iç içe geçmiþ halkacýklarla engin maviliði süslemekten memnun oynaþan balýklar “-hadi gene avlýkçýlara bu sene de” gün doðmuþ “-saðolsun, Memo’nun Ferudun göz gararý dolduruvumuþ
balýklarla yarýþmacasýna coþkuyla fýrlattýðýmýz taþlar uçurumdaki çalýlýklara kadar hemen yanýbaþýmýzda bir vazo gibi Belenardýnda Mýdýk Musa’nýn göðeriliði su motoruyla gölden su basarak Akbükte, karatoprakta envayý çeþit yeþil boy vermiþ domatiz, kayýse, yaz almasý, kavak hani “bi gökgörmediðin olu olmuþ" yoldan yanna hendeð eþmiþ, yüksek çelenlerine goya harýmlýðý gorurmuþ,
DEVAMI VAA
dipnot
ZUVA-SUVA, SIVA :kasdedilen odalarýn badanasý
kýndýra: su kýyýlarýnda büyük çayýrlar belen: tepecik, küçük tepe, ardýna dolaþýlan, tepesinden yol geçmeyen
resmin çekildiði yer Karakaya ilerideki yolun eðrildiði yer Akbük sonrasý Mýdýk Musanýn Bahçesi
teþekkürler
Resim için Sn Yasin Kabasakal’a teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.