Bir sýzý kaplýyor tüm bedenimi. Göz bebeklerim dinlemiyor beni. Güneþ doðuyor üstüme bir alaca karanlýkta. Ansýzýn uyanýyorum dalmýþken derin bir uykuya.
Hüzün sinmiþ en gizli köþelere, Karanlýk kol kanat germiþ geceye. Yaþamla aramýza düþen perdede, Bir ýþýk aramakta yüreðim.
Soðuk iþlemiþ iliklerime, Bir mumun sýcaklýðýný arar ellerim. Yolculuk kim bilir nerelere, Bu geceye düþen düþlerimde.
Güneþi hep sevmiþim ben, Sýcaklýðýyla iliklerimi ýsýtýrken. Görsem tomurcuklarýn çiçek açtýðýný, Ve patlasa her bir yanýmda bahar dallarý.
Hüzün yok olup, sevgi egemen olsa. Yalandan olmasa hiç mutluluklar. Ýnsanlar hep dolu dizgin, Koþtursalar yuvalarýna.
Ve ben varsýn bir mumun ýþýðýnda, O koskocaman yüreðimle, Bu geceye düþen düþlerimde, Yolculuk edeyim mutluluk ülkesine...
Nevzat KÖKÇAK 29.10.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevzat KÖKÇAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.