kýnalý kanatlarýmýn üzerine oturmuþ
þiþinip duran sahabeme inat
meþru bir kafeste uyuþturulmuþ
susa susa suzuz kalmýþ aðzýmdan
gayrý bugün dökülecek þu gayrimeþru itiraf
yâr…
bu parmaklýklar Araf!
ev kuramýyorsan ben dam’a da razýyým
varsýn delik damý týp týp damlatsýn.
nasýlsa gönlümüz seneler senesidir har
her iþimize karýþsýn yaðmurun gözyaþlarý
hem ýslansak ne çýkar ki
býrak hiç deðilse paslý yaslar
bir bir paklansýn.
sus…
bundan ötesi pek lüzumsuz laf!
önü deniz olmasýn boþ ver
arka bahçesine gel. al düþlerimin.
dinlenelim. önümüz yaz…
biraz demlenelim. ki…
benimki eskisi gibi deðil artýk. kalýn.
ince belli bir bardaktan
çay içelim karþýlýklý
güzel kokar deðil mi. dur…
bergamot otunu unutmayalým
þüphe etme. sana söz.
çay tam kývamýnda olacak da
kader biraz þekersizmiþ. n’apalým...
can…
bilmez misin o zaten her daim hilaf!
insanlýk bizim için bir dilek tutsun
ya da tutmasýnlar artýk kanadýmýn ucunu
býraksýnlar uçayým…
yârin avucundan
huzur kokusu almamýþ olanlarýn
mühürlüdür kalbi. nerden bilsinler.
ah keþke sessizliðimi dinleselerdi bari
sustukça öðrenemedim sandýlar lakin
ben neredeyse bir ömür
tek bu sözü ezber ettim
hey…
lütfen… kanaryalara da af!
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.