ahh þimdi genç olmak vardý
genç ve sarýþýn olmak...
yârin kendisi bilmez
bir zamanlar bende
hepsi de vardý.
þimdi sýrf seven bir yürek
elimde bir...
iþte sýrf o kaldý.
ben de salardým saçlarýmý
sýrtýmdan aþaðý bir güneþ seli gibi
gözlerimdeki fer. dilimdeki cesaret
sanýrdýnýz ki;
Tanrý’nýn eli gibi...
þimdi sýrf acý çeken bir can
elimde bir...
iþte sýrf o kaldý.
ben de çýkardým daða
güneþe týrmanýrdým
ormanlar kadar yeþil
aðaçlar kadar diktim
sonra...
sonra hiç anlamadým;
zamaný dikivermiþim ömrüme
ömrümü zamana iliklemiþim
iliklerimi iki tane düðmeye...
ahh þimdi çocuk...
bir kýz çocuðu olmak vardý
düðmeleri hiç tanýmamýþ olmak
ve ilikleri bilmemiþ...
yârin aklýna
iþte tam da böyle bir gece
sarýþýn bir þekilde
karýþmýþ olmak vardý...
ki yâr uyumuþ
annesi öyle dedi
dedi ki kýzým...
boþ ver üzülme...
ahh þimdi toprak olmak vardý
toprak ve orada bitmiþ gül...
gül be kaderim durma hadi gül!
gül bile verememiþ topraða
þunun þurasýnda ne kaldý?
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.