BEŞİNCİ MEVSİM
Baharý býraktým taze yüzüne
Öbek öbek gelincikler açsýn diye
Ne çok severdin kýr çiçeklerini
Ýlla fal baktýðým papatyalarý
Yüreðinden kopmuþ da süslüyormuþ alemi
Öyle derdin ve gülerdin
Gün kýskanýrdý
Kopuk yel çýldýrýrdý
Gülücüðüne kuþlar konardý
Semanýn özgür yürekleri
Sevdanýn dilsiz neferi kuþlar
Gül düþürürlerdi fikrime
Kulacýna sýðmayan dipsiz mavilikleri
Neþeyle sürerlerdi esmer yüzüme
Yüreðinde sararan resmimi sildin öyle deðil mi?
Belki gözlerimdeki gam kalmýþtýr
Tek sermayen geriye
Ilýk bir yel koparken yüreðinden
Baharý özlemin diliyle sevdim
Kýþa reva görülen gönlümle
Damla damla dökülürken ufkumdan güneþ
Bulutlar inerdi saçlarýna
Kardan beyaz bulutlar
Taçlanýrdý baþýn
Ýri iri dökülürdü saçlarýna yaðmur
Ýri iri bakardý gözlerin
Yaðmur durulurdu kirpiklerinde
Dupduru yüzünde güller açardý
Gülistana dönerdi gönlüm yine
Fýrtýnalar koparken oyalý ruhundan
Söküp alýrken yüreðini gömdüðün yerden
Dilini kirletme
Olmak istediðin yerdesin
Baharýn göbeðinde kar düþürme yüzüme
Olduðun gibi kal
Kýrdaki çiçekler gibi
Nefretimden dahi aþk akar
Bu aþk yalnýz seni deðil
Þart olsun ki koca dünyayý yakar
Uslu dur çocuk döneceðim
Beþinci mevsime kadar
Seveceðim ahdim var
Seveceðim seni ölünceye kadar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.