Cumhuriyet Benim Adım
Cumhuriyet Benim Adým
ben yirmi dokuz ekim
yirmi dokuz ekim bin dokuz yüz yirmi üçte doðdum
sezeryanla deðil
kirli çizmeleriyle çiðniyordu yurdumu düþman
nazlý topraklarýmýn gözü yaþlý
durur mu hiç yürek yerinde be ulusum
kuþandý mavzerini yaþlýsý genci
seher vakti aldý komutu Mehmetçik
ki
her biri daha ana kuzusu
of demeden þehit olmak son arzusu
toplandý alanlara meydanlara herkes
bir sözle ülkem baþtan sona Mustafa Kemal oldu
ya istiklâl ya ölümdü parolasý
hattý müdafaa yoktu emirlerinde
satýh da ulusumun yüreði
yürüdü düþman üstüne bu topraðýn kadýný erkeði
yürüdü ha yürüdü gece gündüz yürüdü
sonunda özgürlüðün ýþýðý göründü
yüzü gülünce istiklâlden yana ulusun
dualarla açýldý ilk Meclisim
o Meclis benim ebe kadýným
bahtiyarým ki ulusumun beni saran ellerine doðdum
ben yirmi dokuz ekim
bin dokuz yüz yirmi üçte doðdum
sana ne güzel yakýþýyorum ey kadir kýymet bilen ulusum
Cumhuriyet benim adým
Þükrü BEÞÝKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.