EYY..! hüzün kaplý kalbim, Susma, konuþ dök içindeki binlerce matemi, Tam þakaklarýma dayanmýþ özlem, Çek tetiði vur, dur bu hasreti, ... .. . Kaldýr baþýný düþürme hayallerini yerlere, Yasla baþýný yalnýzlýðýn göðsüne, Bilirim, sende gidemezsin, Bilirim, sende korkmazsýn karanlýktan, Ama býrak girsin güneþ düþlerinin arasýna, Akþamlarda mehtap sarýlsýn yaralarýna.....
Düþüyor sonbaharlarda piþmanlýklarým kapýma, Gözlerimi açtýðým her perdede sen, Ve umudu tüketmiyor hiçbir dem, ... .. . Mehmet Akif ’Umut’dedi ’’Umuda bin kurþun sýksa da ölüm Umuda kurþun iþlemez ki gülüm’’ Bende de ölmedi umut, Sen binlerce kez vurmuþ olsan da beni...!
Durma içimde yanan ateþ , Durma..! yak daha da yüreðimi, Sen söner isen ben neylerim diye düþün!! Dilersen öldürsün yangýnýn beni , Ama bana yazý kýþ etme....!! ... Dondurma inançla bakan gözümü,yüreðimi, ... Býrak yýldýzlarda parlasýn tepemizde, Onlarda bize benzer,bizi andýrýr.. ’’Behçet Necatigil’’ ne güzel demiþ þiirinde; Allah’ýn koyduðu yerde, Yýldýzlar daima yalnýzdýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.